
W lipcu 2025 roku na stanowisku archeologicznym Wydminy I, znanym lokalnie jako Dudka, odbyły się kolejne badania wykopaliskowe. Ten wpisany do rejestru zabytków obiekt, położony w gminie Wydminy, od lat fascynuje naukowców swoją złożoną stratygrafią i bogactwem znalezisk. Prace prowadzone były przez zespół z Wydziału Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego pod kierunkiem Witolda Gumińskiego i Karoliny Bugajskiej, z udziałem studentów.
Cmentarzysko pełne zagadek
W sezonie 2025 archeolodzy kontynuowali eksplorację południowo-wschodniej części cmentarzyska oraz strefy osadniczej położonej na brzegu dawnego jeziora. Odsłonięto kolejne jamy, w których dominowały szczątki zwierzęce – głównie rybie. Jedna z nic zawierała ceramikę datowaną na okres Zedmar (5600–4700 BP), a także fragmenty ludzkich kości, które najprawdopodobniej znalazły się tam przypadkowo.
Inna jama była wyjątkowo płytka i nieregularna, co wyklucza jej funkcję grobową. Znaleziono w niej m.in. dziecięcy paliczek. Z kolei w kolejnej jamie odkryto duży kręg rybi – prawdopodobnie szczupaka – oraz kilka kamieni, co może wskazywać na rytualny charakter obiektu.
Choć obecność ludzkich szczątków mogłaby sugerować pochówki cząstkowe, badacze skłaniają się ku interpretacji tych jam jako depozytów związanych z osadnictwem post-Zedmarskim. W najwyższych warstwach cmentarzyska nadal pojawiają się przepalone kości i fragmenty czaszek, kontynuując koncentrację szczątków ludzkich obserwowaną w poprzednich sezonach.
Osada nad jeziorem – ślady życia sprzed tysięcy lat
Wykop XIII został przedłużony w stronę jeziora, odsłaniając bogaty materiał osadniczy: kości zwierzęce, ceramikę, zabytki krzemienne oraz wyroby z kości i poroża – w tym harpuny. Szczególnym znaleziskiem był zestaw kości niedźwiedzich łap, datowany na klasyczny Zedmar (5100–4700 BP). Ich obecność może świadczyć o rytualnym znaczeniu lub funkcji trofeum.
Na poziomie wczesnego Zedmaru archeolodzy odkryli pozostałości paleniska – skupisko przegrzanych kamieni i płyt, wśród których znajdował się odcięty parostek jelenia oraz węgle drzewne. Palenisko najprawdopodobniej współistniało z obiektem mieszkalnym odsłoniętym w 2023 roku, którego pozostałością była warstwa wapienia zmieszana z próchnicą – możliwe klepisko.
W głębszych warstwach piasków, datowanych na wczesny mezolit i późny paleolit, znaleziono m.in. kość nadgarstka renifera – pierwsze tego typu znalezisko na stanowisku Dudka.






Serwis mazury24.eu nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy i opinii. Prosimy o zamieszczanie komentarzy dotyczących danej tematyki dyskusji. Wpisy niezwiązane z tematem, wulgarne, obraźliwe, naruszające prawo będą usuwane.
Artykuł nie ma jeszcze komentarzy, bądź pierwszy!