Mazurska Giełda Jachtów wraca do Sztynortu. 6. edycja zapowiada się wyjątkowo
Sztynort / 00:00
Wśród mieszkańców Olecka od pokoleń krążyła intrygująca opowieść o tajemnym przejściu pod jeziorem Olecko Wielkie. Według lokalnych przekazów, podziemny tunel miał łączyć dawny zamek olecki z leśnym domkiem myśliwskim położonym po drugiej stronie akwenu. Choć brzmi to jak legenda, historia ta doczekała się oficjalnych prób jej zbadania — i to ponad sto lat temu.
Początek śledztwa: list Papendicka
2 stycznia 1910 roku do Towarzystwa Historycznego „Prussia” w Królewcu wpłynęło pismo od urzędnika z Marggrabowej (dzisiejszego Olecka), nazwiskiem Papendick. W swoim liście przypomniał miejscowe przekazy o istnieniu podziemnego tunelu i zasugerował, że warto byłoby podjąć próbę jego odnalezienia. Wskazywał na możliwe zachowane elementy - wejście lub wyjście - oraz sugerował przeprowadzenie badań terenowych w miejscu, gdzie występuje wybrzuszenie gruntu. Co istotne, Papendick podkreślał, że przedsięwzięcie nie powinno generować dużych kosztów, a pierwszym krokiem powinno być zebranie relacji od najstarszych mieszkańców miasta.
Głos rozsądku i sceptycyzm
Już trzy dni później Towarzystwo Historyczne otrzymało kolejne pismo w tej sprawie. Tym razem jego autorem był prawdopodobnie wyższy urzędnik, który odniósł się do propozycji Papendicka z dużą dozą sceptycyzmu. W liście podkreślono, że niemal każdy dawny zamek, klasztor czy kościół obrosły w legendy o podziemnych przejściach, które w większości przypadków okazywały się nieprawdziwe. W przypadku oleckiego zamku wątpliwości budziła zwłaszcza możliwość istnienia tunelu pod jeziorem i przez szeroką równinę — co z technicznego punktu widzenia wydawało się mało prawdopodobne.
Mimo to autor listu nie odrzucił całkowicie pomysłu zbadania sprawy. Zasugerował, że warto byłoby podjąć działania w ramach rozsądnych kosztów, zaczynając od rozmów ze starszymi mieszkańcami, a następnie — jeśli relacje okażą się obiecujące — przeprowadzić wykopy lub sondowanie terenu.
Cisza i zapomnienie
Niestety, historia nie doczekała się kontynuacji. Rok później, 11 czerwca 1911 roku, do Towarzystwa Historycznego „Prussia” wpłynęło kolejne pismo, w którym nadawca prosił o odpowiedź na wcześniejszy list z 5 stycznia 1910 roku. Pytał, czy sprawa tajemniczego przejścia została podjęta i czy przeprowadzono jakiekolwiek badania. Był to ostatni zachowany dokument w tej sprawie — po nim zapadła cisza.
Nie wiadomo, czy Towarzystwo Historyczne w Królewcu zignorowało temat, czy też uznało go za zbyt mało wiarygodny, by angażować zasoby. Faktem jest, że żadna oficjalna eksploracja nie została przeprowadzona, a tajemnica tunelu pod Jeziorem Oleckim Wielkim pozostała nierozwiązana.
Dziś, ponad sto lat później, historia Papendicka i jego listów może wydawać się jedynie ciekawostką z przeszłości. Jednak wciąż pobudza wyobraźnię i przypomina o bogatej historii regionu. Może warto, by współczesne instytucje - lokalne stowarzyszenia historyczne czy samorządy - sięgnęły po tę opowieść i podjęły próbę jej zbadania?
W dobie nowoczesnych technologii georadarowych i rosnącego zainteresowania historią lokalną, tajemnica tunelu pod jeziorem może jeszcze kiedyś doczekać się rozwiązania. A nawet jeśli okaże się tylko legendą — to przecież właśnie legendy budują tożsamość miejsca i łączą pokolenia.
Serwis mazury24.eu nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy i opinii. Prosimy o zamieszczanie komentarzy dotyczących danej tematyki dyskusji. Wpisy niezwiązane z tematem, wulgarne, obraźliwe, naruszające prawo będą usuwane.