XIII edycja Międzynarodowego Festiwalu Filmów Dokumentalnych HumanDOC na Mazurach
Giżycko / 17:00
Pomieszanie stylów czy efekt zamierzony? Pałac eklektyczny z elementami renesansu i klasycyzmu – tak można opisać wspaniały zabytek pałacowy znajdujący się niedaleko Kętrzyna. Warmia i Mazury pełne są takich, często już dziś zaniedbanych perełek. Warto na obiekt zerknąć i wspomnieć świetność danych, pruskich rodów na Mazurach. To jak ostatni oddech dawno zaginionego świata.
Pałac należał do pruskiego rodu von Alvensleben i znajduje się we wsi Rodele, niedaleko Kętrzyna. Wybudowany został w latach 1859-1861. Jeśli ktoś chce się wybrać by budynek obejrzeć, musi kierować się na drogę wojewódzką nr 591 na odcinku Kętrzyn – Barciany i szukać zjazdu na Rodele.
Równie ciekawa jest historia samej wsi. Sięga bowiem średniowiecza i po raz pierwszy Rodele są wzmiankowane w dokumentach z 1419 roku. Osada była dobrami rycerskimi, którą lokowano na prawie chełmińskim w 1427 r. Sama nazwa wsi wywodzi się od pruskiego słowa rodele - znaczącego rudy.
W wieku XVIII i do połowy XIX majątek Rodehlen należał do junkierskiej rodziny hrabiów von Schwerin. W 1820 r. na terenie dóbr wznieśli, jako swoją rodową rezydencję, murowany, założony na planie prostokąta, dwukondygnacyjny pałac w stylu neorenesansowym.
W 1859 r. Adela Good Dombehnen, wychodząc za Louisa Gebharda Wernera von Alvensleben-Neugattersleben otrzymała rodowe dobra Rodele oraz pobliskie Dębiany, jako prezent ślubny od swojej ciotki Sophie von Schwerin-Skandau z domu Dönhoff.
W latach 1859-1861 von Alvenslebenowie na miejscu starego pałacu wznieśli nową rezydencję, która wzorowana była na obiekcie autorstwa architekta Schinkla, pałacu von Schwerinów w Skandawie. Powstała budowla była typową XIX-wieczną rezydencją szlachty i reprezentowała styl eklektyczny, czerpiący jednak z kilku stylów architektonicznych.
W tym samym czasie co sam budynek pałacu, w majątku powstał również imponujący park krajobrazowy, wraz ze znajdującym się w nim rodowym cmentarzem oraz liczne budynki gospodarcze obsługujące majątek w Rodelach i folwark w Dębianach.
W rękach Alvenslebenów dobra pozostały do początków 1945 roku, a ostatni z właściciele uciekli z pałacu przed zbliżającą się ofensywą wojsk radzieckich na Prusy Wschodnie. Właściciele przeżyli a żołnierze radzieccy, mimo iż pałac oczywiście splądrowali, to jednak nie zniszczyli zabudowań.
Po wojnie w pałacu znajdowały się mieszkania i biura pracowników utworzonego w Rodelach Państwowego Gospodarstwa Rolnego. Przeprowadzono także gruntowny remont elewacji i dachu budynku oraz częściowo zrewitalizowano otaczający park.
W 2001 pałac wraz z kompleksem parkowym przeszły w ręce prywatne i obecnie pozostają utrzymane w dość dobrym stanie. Niestety pałac nie jest udostępniany zwiedzającym.
To z pewnością widać na zdjęciach, które znajdują się w naszej obszernej galerii. Warto wspomnieć o nim jednak kilka zdań.
Zespół pałacowy składa się z pałacu, parku krajobrazowego oraz pozostałości po zabudowaniach gospodarczych.
Obiekt w stylu eklektycznym z elementami renesansu i klasycyzmu. Budynek wniesiony na planie prostokąta. Za parter uważamy tu niskie przyziemie - budynek prawdopodobnie nie posiada położonych niżej piwnic.
Nakryty jest dachem dwuspadowym z ośmiokątnymi ozdobnymi wieżyczkami w narożach. W obu dłuższych elewacjach centralnie umieszczone ryzality zwieńczone trójkątnie.
Do głównego wejścia prowadzi szeroki podjazd, z którego do budynku przechodzimy przez arkadowy podcień. Kolumny dźwigają zarazem balkon na wysokości pierwszego piętra. W elewacji północnej ryzalit jest szerszy, ujęty ośmiokątnymi kolumnami po bokach co dodaje mu okazałości, trójosiowy.
Na wysokości drugiego piętra sześcioosiowy, okna rozdzielone są pilastrami, zaś płyciny pomiędzy nimi wypełniono boniowaniem. Taras od tejże strony posiada wysuniętą półkolistą część pośrodku.
Do ścian szczytowych dobudowane są przybudówki z dodatkowymi wejściami (niegdyś dla służby kuchennej). Elewacje zdobione boniowaniem i gzymsami z arkadowym fryzem, który wieńczy również ryzality. Układ wnętrz dwutraktowy. Na osi salon z wyjściem na ogród, na piętrze obszerny hol. Powierzchnia użytkowa pałacu to 1420 m. kw.
Wnętrze pałacu ma układ dwutaktowy. Za wejściem głównym, na piętrze znajduje się obszerny hol, a od strony ogrodowej reprezentacyjny salon z tarasem.
Park, przylegający do pałacu, pochodzi z drugiej połowy XIX w. To teren o powierzchni ok. 5,7 ha, założony w okresie budowy pałacu. Znajdują się tu dwa stawy i rodowy cmentarz. Do samego pałacu, od szosy, prowadzi urokliwa, stara lipowa aleja.
Serwis mazury24.eu nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy i opinii. Prosimy o zamieszczanie komentarzy dotyczących danej tematyki dyskusji. Wpisy niezwiązane z tematem, wulgarne, obraźliwe, naruszające prawo będą usuwane.