XIII edycja Międzynarodowego Festiwalu Filmów Dokumentalnych HumanDOC na Mazurach
Giżycko / 17:00
Jesień nadciąga nad Mazury coraz szybciej. Oznacza to, że już co prawda nie wykąpiemy się w mazurskich jeziorach i nie poopalamy się na przyjeziornych plażach. Nadal jednak jest co robić na Mazurach. Ciekawym pomysłem jesienią może być zwiedzenie ciekawych regionalnych placówek muzealnych.
Przygotowaliśmy zestawienie kilku tych placówek muzealnych na Mazurach, które prezentują ciekawe zbiory kulturowe i etnograficzne, pozwalające poznać nie tylko historię i obyczaje tych ziem, ale przede wszystkim również ulotny klimat Mazur.
Zdajemy też sobie sprawę, że takich miejsc na całych Mazurach jest zdecydowanie więcej, jednak na potrzeby tego materiału prezentujemy, naszym zdaniem, najciekawsze z nich.
W placówce znajdują się liczne dokumenty archiwalne, przekazy ikonograficzne a także przedmioty użytkowe, elementy wyposażenia wnętrz związane z historią Ełku i Mazur oraz przedmioty uzyskane w trakcie badań archeologicznych prowadzonych na terenie Mazur; sztuka ludowa, sprzęty gospodarskie i elementy wyposażenia wnętrz występujące na wsi mazurskiej; rysunki i grafikę, przedmioty rzemiosła artystycznego; numizmaty, medalierstwo i falerystykę; inne muzealia związane z regionem działania Muzeum.
Dodatkowo przygotowana została imponująca ekspozycja przedstawiająca sztukę ludową oraz sprzęty gospodarskie i elementy wyposażenia wnętrz występujące na wsi mazurskiej.
Każdy gość ma możliwość wybrania się w spokojną podróż Ełcką Koleją Wąskotorową (EKW) w głąb Mazur, co dodatkowo zachęca do odkrywania uroków tego regionu.
Niezwykle ciekawe muzeum zlokalizowane w zabytkowym budynku z XVIII wieku w Węgorzewie. Placówka koncentruje się na kulturze ludowej grup etnicznych i narodowościowych zamieszkujących Polskę północno-wschodnią. Możemy więc w jednym miejscu zobaczyć, jak żyli i czym posługiwali się na co dzień Mazurzy.
Muzeum posiada przedmioty regionalne związane z następującymi rzemiosłami i zawodami: ciesielstwo, bednarstwo, meblarstwo, kowalstwo, rymarstwo, garncarstwo i ceramika, tkactwo, rybołówstwo, plecionkarstwo, uprawa roli i hodowla zwierząt. Na uwagę zasługują liczne sprzęty gospodarstwa domowego, w tym służące do przygotowania oraz przechowywania żywności, a także związane z higieną. Prace archeologiczne i historyczne pozwoliły na zgromadzenie obiektów z zakresu tak zwanej plastyki obrzędowej, w tym pisanki (około 2 tysięcy sztuk), pająki, palmy wielkanocne, dekoracyjne kwiaty z bibuły oraz papierowe wycinanki, a także akcesoria kolędnicze i szopki bożonarodzeniowe.
Nie jest to też standardowe muzeum z odgrodzonymi eksponatami czy zamkniętymi gablotami. Zwiedzający chodzi pośród starych przedmiotów, w ich bezpośrednim otoczeniu czując wręcz klimat dawnych Mazur. To daje jakby wrażenie podróży w czasie.
Największą atrakcją jest zachowana czarna kuchnia, w której gotowano na ogniu otwartym. W sumie w Muzeum zgromadzono około tysiąca eksponatów. Ciekawostką jest fakt, że w tym muzeum oprócz oglądania i dotykania eksponatów można też…zjeść. I to potrawy dawnej, mazurskiej kuchni. Funkcjonuje również kawiarnia ze słodkimi wypiekami oraz znajduje się miejsce na zorganizowanie ogniska.
Bardzo nietypowe i niezwykłe miejsce, które koniecznie trzeba odwiedzić będąc na Mazurach. Muzeum Regionalne w Pieckach, jeszcze do niedawna prywatne Muzeum im. Walentyny Dermackiej z Sapiehów zawiera unikatową kolekcję glinianych figurek, prezentujących kulturę wiejską Mazur. Jest to niewielkie muzeum regionalnej sztuki ludowej. Utworzone przez Walentynę i Marię Dermackie. Zawiera wiele eksponatów rzemiosła codziennego, tradycyjnego dla regionu Mazur. Ciekawymi okazami są ogromne zbiory glinianych figurek.
Znajdziemy tu również prace innych twórców ludowych, głównie rzeźby w drewnie i malarstwo. Twórczyni tego nietypowego Muzeum - Walentyna Sapieha Dermacka po wojnie przyjechała na Mazury. W 1958 r. zamieszkała w Pieckach. Zajęła się gromadzeniem pamiątek kultury ludowej i regionalnej Mazur. Jej wieloletnia przyjaźń ze znaną na całym świecie rzeźbiarką ceramiczną - Władysławą Prucnal zaowocowała zbiorem dzieł artystki - jedynym w Polsce tak bogatym zbiorem glinianych figurek i scenek figuralnych zgromadzonym w prywatnej kolekcji. Dzięki temu, można poznać życie codziennie na mazurskiej wsi, przedstawione właśnie na glinianych scenkach.
Istny „wehikuł czasu” dzięki któremu możemy przenieść się w czasie o 200 lat. W siedmiu pomieszczeniach stanowiących Ryńskie Zbiory Muzealne możemy obejrzeć przedmioty codziennego użytku z XVIII i XIX wieku. W Muzeum w Rynie, oprócz wielu rzeczy codziennego użytku dawnych Mazurów, zobaczymy także łódź-dłubankę oraz półkosek z początku XIX w., przepiękny fotel gdański czy zbiór XIX wiecznych planów architektonicznych.
W placówce znajdują się także dawne narzędzia do pracy w polu, gospodarstwie oraz do połowu ryb (także pod lodem), stare meble, sprzęt kuchenny, stare kafle pochodzące z pieców kaflowych okolicznych zamków, pałaców i bogatych domów. Zobaczymy tu również magiczne lustro o kryształowej tafli, które powie nam co nieco o naszym związku, gdy staniemy przed nim z ukochaną osobą. Wśród eksponatów jest również czarci zydel i zamurowana żywcem i przykuta łańcuchami, ostatnia mazurska czarownica.
Serwis mazury24.eu nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy i opinii. Prosimy o zamieszczanie komentarzy dotyczących danej tematyki dyskusji. Wpisy niezwiązane z tematem, wulgarne, obraźliwe, naruszające prawo będą usuwane.
Artykuł nie ma jeszcze komentarzy, bądź pierwszy!