XIII edycja Międzynarodowego Festiwalu Filmów Dokumentalnych HumanDOC na Mazurach
Giżycko / 17:00
Kwestia rewitalizacji zabytkowego pałacu rodu Lehndorffów w Sztynorcie była jednym z tematów spotkania ministra Bernda Fabritiusa, pełnomocnika rządu RFN ds. mniejszości narodowych i przesiedleńców oraz Gustawa Marka Brzezina, marszałka województwa warmińsko-mazurskiego.
Podczas spotkania z niemieckim ministrem marszałek województwa Gustaw Marek Brzezin podkreślał, że Warmia i Mazury są wyjątkowym regionem pod względem historycznym, ponieważ przeplatają się tu losy wielu narodów i grup etnicznych, tworząc unikatowe połączenie kulturowe, o które powinniśmy wspólnie dbać.
Jednym z tematów rozmowy była kwestia przyszłości zabytkowego pałacu w Sztynorcie.
Regionalny Portal Informacyjny Wrota Warmii i Mazur: Budynek, będący pod opieką Polsko-Niemieckiej Fundacji Ochrony Zabytków Kultury, po wielu latach doczekał się wsparcia. W ubiegłym roku Bundestag zdecydował o przekazaniu kwoty 500 tys. euro na rewitalizację obiektu. To niejedyne środki, w oparciu o które pałac zmienia swe oblicze - fundacja otrzymała 150 tys. zł od Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz 20 tys. zł od warmińsko-mazurskiego konserwatora zabytków. O wyjątkowej historii obiektu nie trzeba nikogo przekonywać. W trakcie prowadzonych niedawno prac konserwatorskich, odkryto jego kolejną tajemnicę - alegoryczne XVII-wieczne malowidło, przedstawiające m. in. herby Lehndorffów i Doenhoffów.
Minister Bernd Fabritius w imieniu rządu federalnego wyraził wolę dalszego wsparcia działań przywracających dawny blask pałacowi rodu Lehndorffów w Sztynorcie.
Od roku 1572 do 1945 Sztynort był główną siedzibą rodową Lehndorffów, jednego z potężniejszych rodów szlachty pruskiej. Lehndorffowie pochodzili z rodu Stango, zamieszkującego jeszcze w czasach przedkrzyżackich ziemię chełmińską.
Warto wiedzieć, że w tym miejscu powstawały aż trzy rodowe siedziby Lehndorffów. Zachowana do dnia dzisiejszego rezydencja powstawała wieloetapowo. Pierwotnie pałac usytuowany w innym miejscu uległ zniszczeniu w XVI wieku. Kolejny obiekt pałacowy wzniesiono w latach 1554-1572.
Budowę właściwego pałacu przeprowadziła Maria Eleonora von Dönhoff w latach 1689-1691. W wielkiej sieni znalazły się reprezentacyjne, dwubiegowe, dębowe schody. Wnętrza ozdobiły polichromowane, drewniane stropy, sztukaterie, malowane olejno plafony, dekoracyjne kominki i piece. W tym samym czasie wzniesiono również dwa ciągi budynków gospodarczych z bramą przejazdową, tworzące wewnętrzny dziedziniec, z widokiem na Jezioro Sztynorckie. W XIX wieku znacząco przebudowano i rozbudowano pałac. Rozebrano zabudowania gospodarcze. Jedynie wykorzystując mury fundamentowe dawnego browaru wzniesiono spichlerz nieopodal pałacu, który znajduje się tu do dziś. Do głównego budynku dobudowano dwa skrzydła, rozciągając pałac wzdłuż. Zachodnie skrzydło zamknęła wieża. Od ogrodu do naroży dobudowano alkierzowe wieże.
Centralną część stanowi pałac rodziny von Lehndorff, otoczony od północnej strony rozległym 18-hektarowym parkiem z okazami kilkusetletnich lip, buków, a przede wszystkim z wspaniałymi, ponad 600-letnimi, dębowymi alejami.
W parku na końcach alei dębowej równoległej do pałacu wzniesiono od wschodu neoklasycystyczną herbaciarnię, a od zachodu neogotycką kaplicę. Warte zobaczenia jest zdewastowane obecnie mauzoleum Lehndorffów w kształcie ośmiobocznej rotundy. Obiekt znajduje się na półwyspie pomiędzy jeziorem Sztynorckim a jeziorem Łabap.
(W galerii poniżej tegoroczna edycja STN:ORT Pałac Festiwal)
Serwis mazury24.eu nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy i opinii. Prosimy o zamieszczanie komentarzy dotyczących danej tematyki dyskusji. Wpisy niezwiązane z tematem, wulgarne, obraźliwe, naruszające prawo będą usuwane.