To warto zobaczyć. Tajemnicza kapliczka ze zmumifikowanymi zwłokami

Zakałcze Wielkie (niem. Gross Sakautschen) leżą w gminie Banie Mazurskie, w powiecie gołdapskim. We wsi zachował się dwór z drugiej połowy XIX wieku i pozostałości parku. Koło wsi, na obrzeżach Lasów Skaliskich, znajduje się cmentarz ewangelicki.

Tam zaś znajdziemy ciekawy i tajemniczy obiekt – kaplicę rodową Steinertów. W odróżnieniu od piramidy w Rapie grobowiec w Zakałczu Wielkim przypomina duży sześcian.

Przeczytaj też o piramidzie w Rapie.

Niezwykłe miejsce mocy na Mazurach. Piramida w Rapie odnowiona

Wśród mazurskich lasów wznosi się zagadkowa, ciekawa budowla. To piramida w miejscowości Rapa. Grobowiec rodziny Farenheitów. Przez długie lata zaniedbana, niemal zdewastowana i popadająca w ruinę. W ubiegłym...

Jest to grobowiec zbudowany z kamieni - pierwotnie w całości otynkowany - pokryty płaskim, dwustopniowym, również kamiennym dachem. Na podłodze wygrawerowany był krzyż i napis "Marta Steinert (1863-1891)".

Obiekt posiada specyficzny mikroklimat, który odpowiada za zmumifikowanie zwłok kobiety i mężczyzny. Ciała spoczywały w krypcie pod podłogą i były pozbawione głów. Wewnętrzne ściany zdobiły freski z motywami starogermańskimi.

Po II wojnie światowej kaplica została ograbiona i zdewastowana - wyrwano drzwi wejściowe, zniknęły płyty nagrobne i metalowe okucia. Częściowo zachowały się słupy bramne.

W 2004 roku trumny wydobyto z krypt, zamknięto je i ustawiono na stojakach. Wstawiono do kaplicy nowe, solidne drzwi i ogrodzono teren, na którym znajduje się grobowiec.

Przed grobowcem zachowały się słupy bramne. Na pozostałościach kolumny znajdziemy wyryte serce i datę 1868. Obiekt został zamknięty przez gminę w wyniku częstych aktów wandalizmu.

Jak podaje portal goldap.org.pl, „zdaniem archeologa i etnologa Jerzego Marka Łapo z Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie, nie jest prawdą, jakoby grobowiec w Zakałczu zbudowali Steinerowie. Grobową kaplicę wzniesiono w technice, której nie stosowano przed pierwszą wojną światową. Prawie wszystkie konstrukcje zbudowane są z betonu wlewanego w drewniane szalunki.

Również trumny, w których spoczywają ludzkie szczątki, noszą cechy snycerskie charakterystyczne dla lat dwudziestych XX wieku. Nie zgadzają się też daty wyryte na cmentarzu, które mają być związane z postacią Marty Steiner – 1863 na kamieniu z sercem, podczas gdy na żeliwnym krzyżu wewnątrz kaplicy widnieje 1868 jako rok narodzin.

Zdaniem Jerzego Łapo w kaplicy spoczywają zwłoki członków rodziny Barków. Ostatnim właścicielem majątku w Zakałczu ze strony Steinerów był bowiem Herman, który w 1916 roku sprzedał gospodarstwo Bruno Barkowi, choć nowy nabywca tam nie spoczął, gdyż zmarł w Niemczech w 1951 roku.”

We wsi zachował się również XIX-wieczny dwór. Jest to budynek murowany, parterowy, postawiony na planie prostokąta. Fasada została wzbogacona dużą, trójkątną wystawką, podpartą przez cztery kolumny.

W elewacji ogrodowej znalazła się murowana weranda z tarasem. Dwór ten wygląda inaczej niż wtedy, gdy był wznoszony. Przebudowano go kilkakrotnie po II wojnie światowej. Miał bowiem służyć jako przedszkole i zwykły budynek mieszkalny. W skład zespołu dworskiego wchodzą jeszcze dwie obory i dwie stodoły, także - jak i budynek dworski - przebudowane.

Zakałcze Wielkie, noszące przed II wojną światową nazwę Gross Sakautschen, były wsią szlachecką, założoną w 1613 roku. Nie znamy pierwszych jej właścicieli. Własnością rodziny Steinertów była od początków XIX wieku do 1916 roku.

Na podstawie: dworypogranicza.pl