Las miejski w Giżycku

Las Miejski to kompleks leśny położony w Gajewie na północny wschód od Giżycka. Historia tego lasu sięga czasów, kiedy tereny te porastała Puszcza Galindzka. Obecnie to ulubione miejsce aktywnego wypoczynku dla mieszkańców Giżycka, okolic oraz turystów.

Las Miejski cechuje się dużymi walorami przyrodniczymi. Charakteryzuje się obecnością większości siedlisk Natura 2000 i niespotykanym ukształtowaniem terenu. Mamy tu ponad 130 wzniesień i pagórków oraz ponad 100 zagłębień, dolinek i niecek bezodpływowych. Siedliska przyrodnicze Natura 2000 takie jak grądy, łęgi, borealne świerczyny bagienne i sosnowy bór bagienny, są bardzo zbliżone swoją strukturą i rozmieszczeniem do tych rosnących w Puszczy Boreckiej.

Trochę historii Lasu Miejskiego w Giżycku

Teren leśny został nadany mieszkańcom miasta wraz z prawami miejskimi w 1612 roku. Ostatecznie jednak pod koniec XIX wieku zdecydowano o sprzedaży wszystkich terenów leśnych miejscowemu nadleśnictwu. Ważne przemiany w wyglądzie Lasu Miejskiego nastąpiły właśnie u schyłku XIX wieku, kiedy opracowano plany jego zagospodarowania. Wiązało się to z gwałtownym rozwojem ruchu turystycznego i możliwością udostępnienia uroków lasu i okolic rzeszom turystów.

W 1891 roku zbudowano na wzgórzu Wilhelma (dziś Imionecka Góra) wieżę widokową wysoką na 20 metrów. W tym samym roku Towarzystwo na Rzecz Upiększania Miasta zbudowało promenadę do Lasu Miejskiego oraz liczne oznakowane trasy spacerowe.

Wieża widokowa została wysadzona w powietrze przez wojska niemieckie jeszcze w początkach pierwszej wojny światowej, aby zlikwidować dogodny dla Rosjan punkt obserwacyjny. Po I wojnie światowej postawiono natomiast naprzeciw strzelnicy, po drugiej stronie największego stawu karpiowego pomnik poświęcony poległym żołnierzom niemieckim z 82 Królewskiego Pułku Artylerii Polowej. Pomnik przedstawiał na wysokim prostopadłościennym cokole dwóch przykucniętych artylerzystów. Autorem jego był artysta z Pieniężna – Georg Fugh.

Las Miejski w Giżycku obecnie

Jeszcze w latach pięćdziesiątych XX wieku było to często odwiedzane miejsce przez liczne rzesze mieszkańców miasta. W następnych latach rekreacyjna, południowa część lasu ulegała stopniowemu niszczeniu. Musiało minąć pięćdziesiąt lat by Las Miejski ponownie mógł odzyskać swoje pierwotne znaczenie dla miasta. Inicjatywą Nadleśnictwa i przy wsparciu finansowym Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Olsztynie, Fundacji Ochrony Wielkich Jezior Mazurskich w Giżycku, Gminy Giżycko, Starostwa Powiatowego oraz Burmistrza Miasta udało się przeprowadzić prace mające na celu zrekonstruowanie nieistniejących już a zachowanych tylko na archiwalnych zdjęciach obiektów.

W 2000 roku zrekonstruowano altanę przy stawie oraz wybudowano pomost, a w ramach prac związanych z regulacją stosunków wodnych odbudowano groble i mnichy, oznaczono dwie ścieżki edukacyjno-przyrodnicze wzdłuż których jest 30 tablic informacyjnych, 20 ławeczek i 4 wiaty. Wyznaczono parking, kosze i miejsce na ognisko, którego ramiona wskazują cztery kierunki świata.

Celem Nadleśnictwa jest by stał się ogólnodostępny i pełnił taką samą rolę jak niegdyś – aby mieszkańcy mieli, gdzie spędzić wolny czas. Wiele osób udaje się na spacery, biegi, organizowane są ogniska, grille.

Dąb Wojciech – największa atrakcja przyrodnicza Lasu Miejskiego w Giżycku

Wojciech jest pomnikiem przyrody, powołanym w 1956 roku Orzeczeniem Prezydium WRN w Olsztynie. Wiekowy dąb ma około 20 metrów wysokości, a w obwodzie osiąga ponad sześć metrów. O wyjątkowości tego dębu, świadczą nie tylko jego znaczne rozmiary, lecz także prawie siedem wieków historii drzewa. Sędziwy dąb Wojciech liczy około 650 lat. Stanowi wyjątkową wartość przyrodniczą, kulturową oraz historyczną, szczególnie w wymiarze dziejowym.

Dąb Wojciech – gdzie go można odwiedzić?

Dąb Wojciech rośnie na obszarze leśnictwa Zielony Dwór w kompleksie leśnym Uroczyska Las Miejski w Giżycku.  Można dotrzeć do niego pieszo ścieżką w kierunku Izby Przyrodniczo -Edukacyjnej „Quercus”. Jeśli wybierzemy opcję przyjazdu samochodem, można skorzystać z parkingu przy ul. Dworskiej 10, a następnie przejść w stronę budynku gospodarczego dawnej leśniczówki. W pobliżu budynku, tuż za furtką w ogrodzeniu, stoi piękne, wiekowe drzewo.