jezioro Nidzkie

Jezioro leżące przy miejscowości Ruciane-Nida. Malowniczo położone, wokół znajduje się Puszcza Piska. Poprzez jeziora Guzianka Wielka i Guzianka Mała łączy się z akwenem jez. Bełdany i dalej ze Śniardwymi. Ma kształt silnie wygiętej rynny. To jedno z najbardziej dzikich i dziewiczych jezior na Mazurach.

Wymiary jeziora: powierzchnia wynosi, według różnych źródeł, od 1724,0 ha do 1831 ha. Wysypy zajmują 13,0 ha. Dno posiada liczne zagłębienia, linia brzegowa rozwinięta o długości 68400 m. Średnia głębokość jeziora wynosi 6,2 m, natomiast głębokość maksymalna 23,7 m.

Najbardziej pierwotny, nie zmieniony akwen wśród Krainy Wielkich Jezior Mazurskich. Jezioro objęte jest strefą ochronną, co oznacza iż nie można tam pływać z użyciem silnika. Dostać się tam można z jeziora Bełdany przez Guziankę Wielką i Guziankę Małą. Trzeba też przepłynąć pod mostami – drogowym i kolejowym w miejscowości Ruciane-Nida. W tej miejscowości znajduje się również port żeglarski. Pływanie po jeziorze jest trudne ze względu na zmienne wiatry oraz liczne mielizny.

Na jeziorze znajduje się kilka wysp. Prawy brzeg akwenu jest wysoki i zalesiony oraz pozbawiony zatok. Lewy brzeg ma natomiast bardziej urozmaiconą linię brzegową, na którą składa się kilka niewielkich zatoczek. Na prawym brzegu akwenu możemy napotkać Leśniczówkę Pranie, w której często przebywał Konstanty Ildefons Gałczyński. Tam też znajduje się obecnie jego muzeum. Przy tym samym brzegu możemy przybić do portu w miejscowości Krzyże. Dalej zaczyna się znacznie szerszy odcinek jeziora. Z obu stron akwenu mamy większe zatoki. Większa, znajdująca się po prawej stronie zatoka zwana Zamordeje Wielkie. Tam możemy zawinąć do portu w miejscowości Karwica. Lewa, znacznie mniejsza zatoczka nazywa się Zamordeje Małe.

W dalszej części jezioro znowu się zwęża, aby po kilkuset metrach stać się wąskim i krętym przejściem prowadzącym do południowo-wschodniej części akwenu. Za przewężeniem jezioro staje się znowu szersze. Brzegi są niskie i zarośnięte trzcinami. Odcinek ten kończy się kolejnym przewężeniem, dużo węższym od poprzedniego, po którym zaczyna się ostatnia część jeziora, która jest mało zdatna do żeglugi. Jezioro jest płytkie i wypełnione mułem.

Akwen kończy się we wsi Jaśkowo. Niedaleko od tej miejscowości znajduje się rzeczka Wiartelnica, którą można dotrzeć do jeziora Wiartel. Przeprawa jest jednak trudna i mogą nią przepłynąć głównie kajaki i lekkie łódki.

Ryby występujące w jeziorze: leszcz, lin, okoń, płoć, sielawa, szczupak, węgorz.