Poradnik - Co to jest locja?

Przed rejsem mazurskimi akwenami wodnymi, a będą to jeziora, kanały i rzeki, musimy zdecydować czy powierzymy prowadzenie naszej łodzi doświadczonemu sternikowi czy też będziemy żeglowali samodzielnie. Jeśli wybierzemy pierwszy wariant, nie musimy się o nic martwić – całą „robotę” z prowadzeniem jachtu weźmie na siebie skipper.

Natomiast jeśli decydujemy się na to, że sami będziemy prowadzili naszą łódź warto przed rejsem dobrze poznać wody po których przyjdzie nam płynąć. Do tego będzie nam potrzebna locja mazurskich jezior i kanałów.

Locja – co to jest?

Na pewno doświadczeni żeglarze doskonale wiedzą, że to dość szerokie pojęcie opisujące dane akweny wodne.

Powinniśmy wiedzieć przede wszystkim, że locja danych akwenów to nic innego jak swoista, wodna mapa dróg, gdzie mamy zaznaczonych wiele ważnych elementów, których znajomość umożliwi nam spokojną żeglugę mazurskimi jeziorami. To również spis odpowiednich zachowań wymaganych od żeglarzy na danym akwenie wodnym.

Locja to również zbiór znaków nawigacyjnych: naturalnych i ustawionych przez człowieka konstrukcji zaznaczonych na mapach nawigacyjnych. Zawiera także dane o sygnałach portowych, charakterystycznych obiektach brzegowych, bojach, informacje o sygnałach i procedurach portowych, itp.

Warto dobrze znać locję akwenów wodnych na Mazurach nim ruszymy w nasz urlopowy rejs.

Szlak żeglowny – co to jest?

Wypływając w rejs mazurskimi jeziorami będziemy poruszali się tzw. szlakami żeglownymi.

Szlak żeglowny to wytyczony pas na drodze wodnej. Nim bezpiecznie i swobodnie możemy żeglować. Należy jednak pamiętać, że na niewielkich rzekach taki szlak najczęściej nie jest wyznaczony.

Prawą stronę szlaku żeglownego oznacza się zawsze kolorem czerwonym natomiast a lewą zawsze kolorem zielonym. Oznakowanie wykonane jest za pomocą pławy walcowej, pławy ze znakiem szczytowym, tyki z wiechą lub ze znakiem szczytowym.

Natomiast nocą musimy zwracać uwagę na rytmicznie migające światła – czerwone i zielone, one nam wskazują strony szlaku. W miejscach, gdzie tor się rozdziela, kierunek główny jest wskazany zmodyfikowanym znakiem bocznym.

Locje pokazują nam również przeszkody, które możemy spotkać na mazurskich akwenach wodnych.

Część jest pochodzenia naturalnego (głazy wystające z wody, płycizny) a niektóre to wytwór ludzki – jak mosty, kładki nad rzekami, zatopione wraki statków czy innych elementów, które mogą wystawać nad wodę. Do oznakowania tych niebezpieczeństw służą znaki kardynalne – takie same na całym świecie.

Znaki te mogą mieć kształt drążkowy lub kolumienkowy, a ich nazwa (N, E, S, W) wskazuje, z której strony należy przeszkodę ominąć.

Najczęściej ustawia się tylko jeden znak od strony, z której istnieje największe prawdopodobieństwo pojawienia się statku np. od strony szlaku żeglownego.

Obecnie, w dobie Internetu i urządzeń mobilnych, mapy mazurskich jezior i ich locje dostępne są on-line, w formie wielu rozmaitych aplikacji do zainstalowania. Nadal można jednak kupić ich wersje papierowe i mieć „pod ręką”.